Voorwaarts!!!

Mamma en pappa dachten dat het nooit zou gaan gebeuren maar ik kan vooruit kruipen. Achteruit ging al een tijdje maar gisteren lukte het ineens vooruit. Nu kan ik tenminste lekker overal naartoe waar ik wil en dan lekker aan alle spullen komen. Ik heb gisteren een grote ronde pot op z'n kop gezet. Lachen joh!!!

Ik krijg nu ook een boventandje. Pappa en mamma zijn nu heel voorzichtig met een boterham geven want ik kan heel hard bijten. HIHI!!!

Ook lijkt het erop dat ik dingen probeer na te zeggen. Dat kan ik natuurlijk al lang maar dat weten mamma en pappa niet. Maar ze moeten er toch maar een keer achter komen dus ik bouw het rustig op. Als pappa en mamma zwaaien en "dag" zeggen heb ik nu al 3 keer "da" en "ag" gezegd. Pappa zei gisteren "kiekeboe" en toen heb ik maar iets van gemaakt als "kiekuuh". Tja, je moet ze niet meteen alles verklappen toch?

Vandaag ben ik trouwens ook met pappa, mamma, opa van Bommel en oom Jurre naar een park geweest (Plaswijckpark in Rotterdam). Daar hadden ze allemaal beestjes en een hele leuke speeltuin. Ik ben in de draaimolen geweest (natuurlijk op een paard gezeten), van de glijbaan afgegaan en heb geschommeld (zie foto's). Dat laatste was echt helemaal te gek. Ik moest er erg om lachen. In mijn fotoboek staan nog meer foto's van mijn belevenissen.

Mammamammamammamamma....

Sinds vorige week kan ik mamma zeggen. En dat doe ik dus ook de hele dag. Tot groot verdriet van pappa, want dat zeg ik nu veel minder. Mamma zegt dat het niet erg is, want pappa had al 2,5 maand voorsprong (ik kon al pappa zeggen toen ik 7 maanden was). Verder ga ik steeds beter staan (moet me nog wel vasthouden). Ik word ook steeds ongeduldiger. Even rustig aankleden is er niet meer bij en alles moet met drukke gebaren en een hoop herrie. Afgelopen weekend ben ik met pappa en mamma naar een indoor speeltuin geweest. Lekker rommelen op het springkussen en van de glijbaan. Mamma moest erg om mij lachen, want toen ik van de glijbaan ging, ging mijn haar knetteren of zo. Toen ik beneden was, leek ik op Einstein zegt mamma (geen flauw idee wie dat is, maar goed..).

Kinderboerderij, speeltuin en .... fietsen!

Na mijn ziekenhuisbelevenis van vorige week gaat het nu gelukkig weer een stuk beter. Ben eigenlijk weer helemaal de oude. Klets weer de oren van mamma's hoofd en wil weer van alles. Ik word wel erg boos als iets niet lukt. Zaterdag moest mamma werken en ben ik met pappa naar de kinderboerderij geweest. Heb een uur tussen de geitjes, kippen en konijntjes rondgelopen. 's-Middags ben ik ook nog naar de speeltuin geweest. Mamma was toen weer terug en ik ben met haar van de hoge glijbaan geweest. Dat was echt gaaf. Ook schommelen vind ik erg leuk. Gisteren (zondag) ben ik met pappa en mamma op de fiets naar opa en oma geweest. Dat was voor het eerst en ik vond het onwijs gaaf. Heb de hele weg gezongen, met mijn armen in de lucht gezwaaid en heen en weer gewipt.

Weet iets beter

Na een spannende zondag gaat het nu ietsje beter met mij. Gisteren moest ik toch nog wel een paar keer spugen en ook de diarree was nog niet helemaal weg (wel minder dan zaterdag). In overleg met de arts hebben pappa en mamma geprobeerd mij zo vaak mogelijk kleine beetjes te drinken te geven. Wel vermoeiend hoor, want ook als ik net lekker lag te slapen, moest ik er weer uit. Vannacht heeft mamma mij ook een paar keer wakker gemaakt voor mijn flesje. De thee was ik intussen wel zat, dus nu mag ik steeds een beetje melk proberen. Gelukkig blijft dat er ook in en krijg ik hopelijk weer wat meer energie. Ben nu in ieder geval nog zo slap als een vaatdoek, maar wel weer een beetje vrolijker.

Ziekenhuis

Sinds gisterennacht ben ik ziek. Ik moest eerst spugen en gisteren had ik er ook nog hele erge diarree bij (mamma heeft me ongeveer 10 keer schone kleren aan moeten doen). Alles wat ik dronk kwam er met een grote golf weer uit. Gisteren bleef ik er nog wel vrolijk onder, maar vanochtend vond ik het niet zo grappig meer. Nadat ik weer mn flesje eruit had gespuugd en nu ook de thee niet wilde blijven zitten, hebben pappa en mamma de huisartsenpost maar gebeld. Daar konden we gelukkig snel terecht. De dokter vond dat ik toch wel een beetje uitdrogingsverschijnselen begon te krijgen, dus stuurde mij direct door naar het ziekenhuis. Na lang wachten kwam de arts en die heeft mij helemaal onderzocht. Ik vond het toen echt niet leuk meer (was ook zo vreselijk moe) en was dan ook helemaal overstuur. De arts besloot om mij toch maar mee naar huis te geven aan pappa en mamma en vanavond te bellen hoe het gaat. Ik moet proberen te blijven drinken. Dat wil ik ook wel want ik heb hartstikke dorst, maar ja, het komt er elke keer weer uit. De thee die ik in het ziekenhuis op heb, zit er in ieder geval nog in, dus we zijn op de goede weg hoop ik. Ik ga nu maar lekker een poosje slapen, want daar knap ik ook van op.